Idea – dlaczego chcemy nauczyć ludzi redukcji stresu?

Szacuje się, że skutków stresu w pracy doświadcza w Unii Europejskiej niemal co czwarty pracownik, a 50-60% przyczyn absencji chorobowej ma z nim związek. Stres zajmuje drugie miejsce (po dolegliwościach mięśniowo-szkieletowych) wśród najczęściej zgłaszanych problemów zdrowotnych związanych z pracą zawodową.

Prawie jedna trzecia pracowników w Europie, ponad 40 milionów osób, doświadcza stresu związanego z pracą (EU-OSHA, 2002). Czwarte Europejskie Badanie Warunków Pracy (Parent-Thirion i in., 2007) wykazało, że w 2005 roku, 20% pracowników starej Unii (UE15) i 30% z dziesięciu nowych krajów członkowskich uważało, że ich zdrowie może ucierpieć wskutek stresu związanego z pracą. W 15 krajach członkowskich starej Unii, koszty stresu zawodowego i związanych z nim zaburzeń zdrowia psychicznego oszacowano na średnim poziomie między 3 a 4% produktu krajowego brutto, co daje kwotę 265 miliardów Euro rocznie (Levi, 2002). Na poziomie krajowym, szacuje się, że w Wielkiej Brytanii choroby odstresowe odpowiadają za utratę 6,5 miliona dni roboczych rokrocznie, kosztując pracodawców około 571 milionów Euro, a społeczeństwo 5,7 miliarda Euro w skali roku. W Szwecji, w 1999 roku, 14% z 15000 pracowników przebywających na długoterminowych zwolnieniach lekarskich, jako powód tych zwolnień wskazywało stres i napięcie psychiczne, a koszty tych zwolnień wyniosły 2,7 miliarda Euro (Koukoulaki, 2004). W ostatnim raporcie Europejskiej Agencji ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa w Pracy (EU-OSHA, 2009) podano, że we Francji choroby odstresowe kosztują społeczeństwo od 830 milionów do 1 miliarda 656 milionów Euro.

Stres zawodowy, zmęczenie i depresja ściśle się nakładają. Światowa Organizacja Pracy (ILO, 2000) sza-cuje, że co najmniej 10% dorosłych w wieku produkcyjnym w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemczech i Polsce cierpi rocznie z powodu klinicznie stwierdzonej depresji, lęku, stresu lub wypalenia zawodowego. Problemy związane ze zdrowiem psychicznym, obok chorób naczyniowych i uszkodzeń narządu ruchu, stanowią obecnie jedną z trzech głównych przyczyn utraty zdolności do pracy (ILO, 2000). Dla przykładu od 15-30% brytyjskich pracowników cierpi na zaburzenia lękowe lub depresyjne, zaś 50% siły roboczej Finlandii zdradza niektóre objawy, przy czym 7% doświadcza ciężkiego wypalenia zawodowego (HSE, 2000; ILO, 2000; Smith i in., 2000). Światowa Organizacja Pracy wskazuje, że zmia¬ny zachodzące na rynku pracy – częściowo ze względu na skutki globalizacji gospodarczej – stanowią podstawową przyczynę takiego stanu zdrowia pracujących.

Jak wskazują̨dane ZUS, w 2017 roku lekarze wystawili niemal 21,5 mln zwolnień lekarskich, z których skorzystało ponad 6,5 mln ubezpieczonych, a pracownicy prze- bywali na nich ponad 281 mln dni. Firmy i Zakład UbezpieczeńSpołecznych wydały w tym czasie na zasiłki chorobowe ponad 17 mld zł.

Coraz więcej pracodawców ma świadomość́ tego, że efektywność́ pracowników zależy w największym stopniu od ich stanu fizycznego i psychicznego.

Dlatego teżpoza prywatnąopiekąmedyczną, czy kartąsportową(które sąjużw zasadzie standardem), oferuje kompleksowe programy well-being. Skupione sąone na edukacji i działaniach z obszaru zdrowia i żywienia, ale takżena sposobach mających na celu osiąganie równowagi psychicznej i energetycznej, które w połączeniu wpływają̨na dobre samopoczucie, a tym samym efektywność́zawodową, na którą̨składają̨sięmiędzy innymi: koncentracja na zadaniach, opa- nowanie, wytrwałość, odporność na stres, skłonnośćdo dostosowywania siędo trud- nych sytuacji. Wszystko to wpływa bowiem na maksymalne wykorzystanie posiadanych umiejętności i wiedzy.